چکیده
هدف مقاله زیر توصیف آن چه که در مورد تاثیرات تمرینات ورزشی در کودکان و نوجوانان در لیپیدها و لیپوپروتئین های خون زیر می دانیم، می باشد: مجموع کلسترول (TC) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا (HDL-C) ، کلسترول لیپوپروتئین با چگالی پایین (LDL-C) و تری گلیسیرید (TG). تنها تحقیقاتی که حالت، توالی، طول دوره و شدت ورزش را توصیف می کنند، در این بررسی گنجانده شده اند. نتایج تحقیقات بررسی شده دو پهلو بوده اند. قطعا تاثیرات تمرینات ورزشی بر روی سطح لیپید و لیپوپروتئین خون کودکان و نوجوانان نورمولیپیدمیک دو پهلو بوده است. از چهارده تحقیق بررسی شده، شش تحقیق شاهد تغییر مثبت در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون بوده اند و چهار تحقیق شاهد هیچ گونه تغییری در نمایه لیپید و لیپوپروتئین خون نبوده اند و یک تحقیق شاهد تاثیر منفی بر روی HDL-C بود، اما شاهد ارتقای کلی در نمایه لیپید و لیپروپروتئین به خاطر کاهش در نسبت TC/HDL بود. به نظر می رسد که مشکلات روش شناسی موجود در بخش اعظم تحقیقات تمرینات ورزشی توانایی ارایه یک نظر جامع و مبتنی بر شواهد در مورد تاثیری که تمرینات ورزشی بر روی سطوح لیپید خون در کودکان نورمولیپیدمیک دارد را سلب می کند. بخش اعظم نقص های طرح تحقیق را می توان به یک یا دو مورد از موارد زیر ارتباط دارد: تعداد کم سوژه ها در هر تحقیق، تعداد کم دختران یا عدم وجود آن ها، گنجاندن دختران و پسران در گروه سوژه ها، گنجاندن دختران و پسران در مراحل بلوغ متفاوت در سوژه ها، تمرینات ورزشی که به طورکافی شدت ورزش را کنترل نمی کردند، دوره های تمرین ورزشی که بیش از هشت هفته به طول نمی انجامید و مطالعات تمرین ورزشی که ک حجم ورزشی کافی برای ایجاد تغییر نداشت. در حالت ایده ال تحقیقات آتی باید بر روی مطالعات بلندمدتی تمرکز کند که تأثیرات تمرین ورزشی از سال های دبستانی تا بزرگسالی را بررسی کند.
کلیدواژه: عوامل ریسکی قلبی و عروقی، کودکان، نوجوانان، تمرینات ورزشی هوازی
خلاصه
این مقاله، فناوری های اطلاعاتی مختلفی را مرور می کند که برای فراهم کردن بازخوردهای مربوطه به ورزشکاران استفاده می شوند. مثال های برگرفته شده از رشته های ورزشی مختلف برای نشان دادن کاربردهای منتخب بازخوردهای مبنی بر فناوری بکارگرفته شده اند. سیستم های بازخوردى مختلفی مورد بحث قرار گرفته اند که شامل بینایی، شنوایی و گیرنده های عضلانی می باشند. هر فناوری توصیف شده در اینجا مبنی بر این فرض است که بازخورد در نهایت باعث بهبود کسب مهارت و عملکرد ورزشی خواهد شد و همینطور سودمندی آنها برای ورزشکاران و مربیان ورزش جهتِ تعلیم به روشی منتقدانه ارزیابی می شود.
کلمات کلیدی: بازخورد، فناوری اطلاعات، کسب مهارت، ورزش، آموزش
مقدمه
این موضوع بخوبی سندیت داده شده است وقتی که بازخورد به روشی مناسب فراهم شود، کسب مهارتِ حرکتی بطور قابل ملاحظه ای بهبود می یابد (برای مروری کلی رجوع کنید به شمیت و لی، 1999). در نتیجه، بازخورد یک عامل مهم در بهبودِ مهارتهای ورزشی می باشد. اخیراً پیشرفت ها در فناوری اطلاعات، بهبود و تقویت بازخوردی که ورزشکاران در هنگام آموزش و مسابقه دریافت می کنند را تسهیل کرده است. به علاوه، فناوری مدرن چنان تأثیر مهمی بر ورزش داشته است که بسیاری از ورزشکاران و مربیان ورزشی به اطلاعات مشتق شده از پیشرفت های فناوریکی ارزش زیادی قائل می شوند. این قضیه ممکن است که مرتبط با مفهوم بازخورد باشد که از تئوری کنترل مکانیکی سرچشمه گرفت. بر اساس چنان مدلهای مهندسی، سیستم های حلقه بسته طوری طراحی شده بودند که خودپایداری یا تعادل خود را نزدیک به یک مقدار مرجع نگه دارند بطوریکه یک دستگاه محرک اصلی قادر به کار باشد (شانون و ویور، 1949). انحرافات از مقدار مرجع حالت پایا به عنوان خطا برنامه ریزی می شدند که این خطا یک سیستم را جهت خنثی یا تصحیح کردن آن فعال می کرد. به عبارت دیگر در علمِ حرکت عموماً انتظار می رود که اطلاعات بازخورد دربارۀ حرکت، تصحیحاتی سیتماتیکی در عملکرد را قادر کنند.