خلاصه
نتایج مشابهی نیز تحت مدل فیزیکی دیگر قرار داشته که نسبت سیگنال مورد نیاز برای مداخله برای پذیرش موفق، مشخص می باشد.
به طور بنیادین، برای تمام گره ها در سرتاسر دامنه مهم می باشد تا به اشتراک بخشی از کانال هایی که برای گره ها در بخش های مجاور بکار می گیرد، بپردازد، و این دلیل برای محدودیت در ظرفیت می باشد.
تقسیم بندی کانال به چندین کانال فرعی هیچ یک از این نتایج را تغییر نمی دهد.
بعضی از کاربردها، ارزش ملاحظه شدن توسط طراحان را دارند. چون خروجی ایجاد شده برای هر کاربر زمانی که تعداد کاربران افزایشی را نشان می دهد، به صفر کاهش می یابد، احتمالا شبکه هایی که با تعداد کمتری از کاربران رابطه برقرار می کنند، و یا اکثرا ارتباطاتی را با بخش های مجاور برقرار می کنند، احتمال بیشتری برای ان ها وجود دارد تا پذیرش را دریافت کنند.
کلمات کلیدی: شبکه تک کاره، ظرفیت، شبکه های رادیویی چندگامه، خروجی، شبکه های بی سیم
مقدمه
شبکه های بی سیم متشکل از تعدادی از گره هایی می باشند که که با یکدیگر بر روی کانال های بی سیم ارتباط برقرار می کنند. نمونه هایی از آن عبارتند از صدای تلفن همراه و شبکه های داده و آی پی موبایل. در موارد دیگر، تمام پیوندها، به صورت بی سیم می باشند. یکی از نمونه های چنین شبکه هایی به نام شبکه های رادیویی چندگامه یا شبکه های تک کاره می باشند. احتمال دیگر نمونه های پیشرو می باشد، مرجع [1] را مشاهده کنید، که مجمووعه ای از ” خانه هوشمندی” می باشد که کامپیوترها، اجاق مایکروویو، قفل در، شیرهای آب، و دیگر تجهیزات اطلاعاتی توسط شبکه بی سیم متصل شده اند.
این مقاله به تمام این چنین انواعی از شبکه های بی سیم اشاره دارد. چنین شبکه هایی شامل گروهی از گره ها می باشند که با یکدیگر بر روی کانال بی سیم بدون هیچ کنترل متمرکزی در ارتباط می باشند؛ شکل 1 را مشاهده کنید. گره ها می توانند در مسیردهی بسته های داده یکدیگر همکاری داشته باشند. نبود کنترل متمرکز و تحرک گره احتمالی منجر به مسائل زیادی در شبکه، دسترسی متوسط، و لایه های فیزیکی می شود، که دارای هیچ همتایی در شبکه های کابلی همانند اینترنت یا شبکه های موبایل نمی باشند.