مقاله DMT (آزمایش اتساع سنج) برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک

عنوان انگلیسی مقاله: Examination of DMT-based methods for evaluating the liquefaction potential of soils
عنوان فارسی مقاله: بررسی روش های بر پایه DMT (آزمایش اتساع سنج) برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی خاک ها
طبقه بندی: عمران
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 23

چکیده
آزمایش اتساع سنج (DMT) دارای پتانسیلی به عنوان ابزار مناسبی در ارزیابی میعان خاک ها می باشد. عملا، این ابزار برای ارزیابی دقیق روش های مبتنی بر DMT به منظور ارزیابی پتانسیل معیات ضرور می باشد. ما به انجام آزمایش DMT و نفوذ مخروط (CPT) در حوزه بلقوه میعانات بالا برای بررسی روش های مبتنی بر DMT به منظور ارزیابی پتانسیل معیان پرداختیم. مشخصا، DMT و CPT به صورت پهلو به پهلو در هر شش محل مورد نظر انجام شده، و به این ترتیب کاربرد نتایج این آزمایش ها به منظور تایید روش های مبتنی بر DMT موجود محتمل می باشد. پارامتر CPT، شاخص فشار افقی (KD)، به عنوان شاخصی برای برآورد مقاومت معیان خاک ها از نظر نسبت مقاومت سیکلی (CRR) می باشد. نتایج تحلیل نشان می دهد که روش های ارزیابی معیان مبتنی بر KD کنونی، CRR خاک ها را دست بالا می گیرد، که منجر به براورد حد بالای فاکتور ایمنی در برابر میعانات می گردد. همچنین برآورد مقدار DMT-KD با استفاده از CPT-qc و همچنین همبستگی بین DMT-KD و CPT-qc که در بررسی های قبلی مطرح شد، به طور قابل توجهی پایین تر از اندازه گیری میدانی می باشد. نتایج نشان می دهد که تایید بیشتر روش های مبتنی بر DMT کنونی برای ارزیابی میعانف مناسب می باشد.

مقدمه
زمانی که یک زمین لرزه در نزدیکی مناطق شهری رخ می دهد، بخشی از خسارت های ناشی از زلزله به علت روانگرایی احتمالی خاک خواهد بود. در حال حاضر، روش های بر پایه CPT و SPT برای ارزیابی پتانسیل روانگرایی ناشی از زلزله به طور متداول در طراحی های عملی مورد استفاده قرار می گیرند. در طول دو دهه گذشته، آزمایش دیلاتومتر به طور تدریجی برای بررسی مشخصات برجای خاک ها، مخصوصا ویژگی های جنبی خاک ها توسط مهندسان ژئوتکنیک مورد استفاده قرار گرفته است. از آنجا که تعداد روش های کمی بر پایه DMT برای ارزیابی مقاومت روانگرایی ناشی از زلزله ایجاد شده است، ارتقا و بهبود روش های ارزیابی روانگرایی بر پایه DMT موضوع مورد توجه مهندسان ژئوتکنیک می باشد.

ارزیابی پدیده پایپینگ (لوله گذاری) در سدهای خاکی (ترجمه مقاله عمران)

عنوان انگلیسی مقاله: Critical appraisal of piping phenomena in earth dams
عنوان فارسی مقاله: ارزیابی بحرانی پدیده پایپینگ (لوله گذاری) در سدهای خاکی
طبقه بندی: عمران
فرمت فایل ترجمه شده: فایل Word ورد 2007 یا 2003 (Docx یا Doc) قابل ویرایش
تعداد صفحات فایل ترجمه شده: 15

چکیده
این مقاله، بررسی جامعی از مقالات منتشر شده در زمینه پدیده های پایپینگ خاک را ارائه می کند. اولین ابزارها برای طراحی سدهای خاکی برای مقاومت پایپینگ در طول های سال های 1910-1935 توسعه یافته اند. ضابطه فیلتر برای خاک های پراکنده کننده در دهه 1970 اصلاح شد. پدیده پایپینگ در کل به صورت زیر تعریف می شود: (1) متورم کردن، (2) فرسایش داخلی، (3) فرسایش پس گشت، گرچه حالت های دیگر نیز امکان پذیر می باشند. تحقیقات اخیر در زمینه پایپینگ نشان دهنده محدودیت های وقوع پایپینگ و نقشی می باشند که طراحی و ساخت ممکن است در درصد بالایی از شکست های پایپینگ ایفا کنند. رویه های آزمایشگاهی استانداردسازی شده برای ارزیابی پتانسیل پایپینگ در مواد چسبنده دردسترس می باشند، ولی هیچ روشی برای ارزیابی پتانسیل خود فیلترسازی وجود ندارد. پیشرفت های اخیر در فناوری کامپیوتر ، ارزیابی تراوش و تغییرشکل را در خاکریزها تسخیل کرده است ولی روش های محاسباتی برای ارزیابی پتانسیل پایپینگ فعلا محدود می باشند.

مقدمه
براساس تاریخچه شکست های سد خاکی در قرن های نوزدهم و بیستم، احتمال دارد که شکست های پایپینگ در سدها روی داده باشد، از آنجاییکه اولین سدها حدود 2900 سال قبل از مسیح ساخته شده بودند. روش های اولیه ساخت، تاثیرات تراوش یا طرز پخش و انتشار صحیح مواد را برای فراهم سازی فیلترهای کافی در سدهای خاکی در نظر نگرفته بودند. همانطور که تجربه با ساخت موفق سدها با انواع مواد فونداسیون افزایش می یابد، طرح های سد موفق از نظر آزمایشی تا اولین هزاره AD پدید آمدند، همانطور که توسط طول عمر 2000 ساله سد Proserpina ساخته شده توسط Romans مشاهده شده بودند. کمی بعد، Henry Darcy رابطه بین راس (ارتفاع ریزش)، طول مسیر جریان و سرعت های سیال را در وسیله دانه ای شناسایی کرد و روش هایی را برای ارزیابی پتانسیل پایپینگ از طول مسیر جریان زیر سدها توسعه داد. با پیدایش مکانیک های خاک مدرن، Terzaghi روشی را برای ارزیابی متورم کردن (برآمدگی) توسعه داد.