کامکوات

مقدمه
میوه های مرکبات متعلق به تیره گیاه شناسی روتاسه[1] و زیرتیره اورانتیوایده[2] بوده و به 3 نوع سیتروس[3]، فورچونلا[4] (کامکوات[5]) و نارنج سه برگ[6] تقسیم می شوند. در میوه های مرکبات فقط همین 3 نوع جنس وجود داشته و این جنس ها نیز دارای 18 گونه مشخص شده هستند. البته دورگه ها و نیز درختان جهش یافته زیادی نیز در مرکبات دیده شده است و این موضوع دلیل پراکندگی وسیع میوه های مرکبات را در سراسر جهان بازگو می کند.

کامکوات ها در جنس فورچونلا واقع شده و گروه کوچکی از مرکبات را شامل می شوند. این درختان در ابتدا تا حدود سال 1915 در جنس سیتروس قرار می گرفتند، ولی دکتر والتر تی. سوینگل در سال 1915 این درختان را در جنس فورچونلا قرار داد. این جنس 6 گونه آسیایی را در بر می گیرد. واژه عمومی کامکوات در زبان چینی به معنی نارنج طلایی[7] می باشد. واژه های معادل آن در زبان ژاپنی کین کان یا کین کیت برای انواع گرد و تو کین کان برای انواع تخم مرغی شکل می باشند.

مشخصات گیاه شناسی
گیاه کامکوات درختی کندرشد، متراکم با فرم درختچه ای بوده که 4/2 تا 5/4 متر ارتفاع دارد. شاخه ها سبز روشن بوده و موقع جوانی زاویه دار هستند. این درخت یا بدون خار است و یا گاهی با تعداد کمی خار دیده می شود.
برگ های کامکوات ساده بوده و به صورت متناوب روی شاخه ها آراسته شده اند. این برگ ها نیزه ای شکل بوده و 3 تا 5/8 سانتی متر طویل هستند. این اندام ها از نوک تا وسط دارای دندانه های واضحی هستند. سطح بالایی برگ سبز تیره و براق بوده ولی سطح زیرین آن روشن تر است.
اجزای گل های خوشبوی کامکوات مضربی از 5 بوده و این گل ها به صورت تکی و یا 4 تایی در کنار برگ ها به وجود می آیند. میوه آن تخم مرغی کشیده یا گرد بوده و عرض آن 16 تا 40 میلی متر است. پوست میوه زردطلایی تا نارنجی متمایل به سرخ که گوشتی نیز می باشد دیده می شود. پوست میوه کامکوات دارای غدد روغنی مشخصی بوده و ضخیم است. این پوست که محکم به گوشت چسبیده است، خوراکی بوده و لایه بیرونی آن معطر و لایه درونی شیرین است.

منشأ
اعتقاد بر این است که کامکوات بومی چین می باشد. چینی ها در نوشته های خود در سال 1178 میلادی این میوه را ذکر کرده اند.

واریته ها
انواع مختلف کامکوات را به جای این که به وسیله ارقام مختلف از هم مشخص کنند، آن ها را به وسیله گونه های مختلف گیاه شناسی طبقه بندی می کنند. موارد ذکر شده در پایین انواعی هستند که بیشتر از سایر انواع مصرف خوراکی دارند.

هونگ کونگ[8]: گونه ای وحشی و نام علمی آن Fortunella hindsii بوده و افراد بومی کوهستان های کوان چونگ[9] و چکیانگ[10] واقع در چین آن را چین چو[11]، شان چین کان[12] و چین تو[13] می نامند. این نوع کامکوات تقریباً گرد بوده و تا 2 سانتی متر عریض است. موقع رسیدگی پوست میوه نازک، کمی گوشتی، نارنجی یا قرمز مایل به زرد است. گوشت[14] میوه فقط 3 یا 4 بخش کوچک را تشکیل می دهد. بذرهای این نوع کامکوات درشت دیده می شوند. موقع رسیدن این میوه مردم چین در کوه پایه ها جمع شده و میوه ها را جمع آوری می کنند. در جهان غرب این درختچه پرخار فقط به عنوان یک گیاه گلدانی زینتی کشت و کار می شود.

مارومی[15]: به این نوع کامکوات، کامکوات گرد نیز گفته می شود. نام علمی آن F. japonica بوده، ولی در گذشته Citrus maduremis نامیده شده است. این نوع برای اولین بار در سال 1784 میلادی به خوبی مورد شرح قرار گرفت. میوه آن گرد، کمی در قطبین پهن شده یا به شکل تخم مرغی واژگون است. طول میوه حدود 2/3 سانتی متر است. پوست زرد طلایی، صاف، همراه با غدد روغنی بزرگ، نازک، خوشبو و معطر است. گوشت آن 4 تا 7 بخش دارد. مزه گوشت میوه ترش است. بذرهای آن 1 تا 3 عدد بوده و این بذرها از کامکوات ناگامی[16] کوچک تر هستند. ارتفاع درخت تا 275 سانتی متر بالغ شده و شبیه ناگامی (به جز اینکه کمی خارهای بیشتری داشته، برگ ها کمی کوچک تر و مقاوت بیشتر نسبت به سرما دارد) می باشد. میوه دهی آن همزمان با ناگامی است.

میوا[17]: به آن کامکوات گرد بزرگ نیز گفته می شود. نام علمی آن F. crassifolia بوده و در ژاپن نینپو یا نیها کینکان[18] نامیده می شود. احتمالاً دورگه ناگامی و مارومی باشد. میوه کمی کشیده تا گرد بوده و 4 سانتی متر عرض دارد. پوست نارنجی مایل به زرد، بسیار ضخیم و شیرین است. گوشت میوه معمولاً در 7 بخش دیده می شود. مزه آن نسبتاً شیرین تا نیمه ترش است. میوه این نوع کامکوات اغلب بی دانه بوده و یا تعداد کمی بذر دارد. درختی پاکوتاه بوده و بدون خار است، ولی گاهی اوقات خارهایی کوچک و ستبر دارد. برگ های این نوع کامکوات به وسیله ضخیم و سفت بودن و تا حدی از درازا تا خوردن از سایر انواع متمایز هستند. این نوع کامکوات با وسعت زیاد در چکیانگ چین و به مقدار کمتری در فوکواکای ژاپن رشد می کند. این نوع کامکوات برای مصرف تازه از سایر انواع بهتر است.

ناگامی[19]: به این نوع کامکوات، کامکوات تخم مرغی نیز گفته می شود. نام علمی آن F. margarita بوده و ارتفاع آن به 5/4 متر می رسد. میوه آن تخم مرغی واژگون یا دوکی شکل است. طول آن به 5/4 و عرض آن به 3 سانتی متر می رسد. گوشت به 4 یا 5 قسمت تقسیم می شود. درون میوه 2 تا 5 بذر نمو می یابد. ناگامی بیشتر از سایر انواع در ایالات متحده کشت و کار می شود.

آب وهوا
ناگامی نیازمند تابستان داغ (27 تا 38 درجه سلسیوس) بوده، ولی می تواند تا 12 درجه سلسیوس زیر صفر، یخبندان را بدون آسیب تحمل کند. ناگامی در منطقه چای واقع در چین، جایی که برای سایر مرکبات، حتی نارنج ساتسوما، زیاده از حد سرد است، رشد می کند. این گونه به وسیله داشتن دوره ای خفتگی عمیق در زمستان، تا حدی که برای چندین هفته بعد از گرم شدن هوا بدون شاخه و شکوفه های جدید می ماند، از سایر انواع مرکبات مشخص می شود. اگرچه می تواند دماهای پایین را، به وسیله ورود به خفتگی عمیق زمستانه، تحمل کند، ولی برای رشد بهتر و تولید میوه های شیرین و بزرگ نیازمند نواحی گرم است.

تکثیر
کامکوات ها به دلیل اینکه روی ریشه خود به خوبی عمل نمی کنند، به ندرت به وسیله بذر تکثیر می شوند. درچین و ژاپن این درخت را روی نارنج سه برگ پیوند می زنند. این پایه در کالیفرنیا و شمال فلوریدا و نیز برای گیاه گلدانی پاکوتاه بهترین پایه شناخته شده است. نارنج و گریپ فروت به عنوان پایه در شمال فلوریدا نیز مناسب هستند. در خاک های مرطوب لیمو خارکی رضایت بخش نبوده و برای کامکوات که کم رشد است، رشد سریعی دارد.

کاشت
در کشت باغی، نهال های کامکوات روی نارنج سه برگ می توانند با فواصل 5/2 تا 5/3 متر از هم کشت شوند. ممکن است در روش کشت پرچینی حتی فاصله آن ها به 5/1 متر کاهش یابد. در کشت گلدانی، بایستی پاکوتاه شوند و اجازه داده نشود که گلدان برای آن محدود شود. لازم به ذکر است که در کشت گلدانی تغذیه کافی و نیز آبیاری دقیق نیاز بوده تا از کمبود و پس آبیدگی[20] آن ها جلوگیری شود.

آفات و بیماری ها
کامکوات های گلدانی به آلودگی های mealybug دچار می شود. درختان واقع در باغ ممکن است مورد حمله آفات رایج مرکبات شوند. کامکوات ها به شدت به شانکر مرکبات مقاوم بوده و حتی به آن مصون هستند. لکه سیاه[21]، لکه برگی جلبکی[22]، یا شوره سبز[23]، لکه روغنی[24]، آنتراکنوز[25]، پوسیدگی میوه[26]، ملانوز[27]، پوسیدگی تحتانی ساقه[28] و پوسیدگی صمغی[29]. در کل کامکوات ها از درختانی هستند که مراقبت زیادی لازم نداشته و یکی از آسانترین میوه ها برای پرورش هستند.

استفاده غذایی
کامکوات های تازه، مخصوصاً نوع میوا را، می توان به صورت خام کل میوه را مصرف کرد. برای فرآوری بایستی تا مدتی دست به میوه نزد تا مقداری از آب خود را از دست داده تا طعم بیشتری بگیرد. میوه ها به سادگی می توانند در تهیه شربت استفاده شوند. برای تهیه آب نبات، میوه ها را در آب داغ همراه با جوش شیرین غوطه ور می کنند. روز بعد آن ها را بریده و به طور مختصر در شربت غلیظ می پزند، این عمل 3 روز تکرار می شود، سپس آن را خشک کرده و با شکر آن را شیرین می کنند. کامکوات ها برای تهیه مارمالاد عالی هستند.

منابع و مؤاخذ

1. Morton, J. (1987). Kumquat (Julia F. Morton, Miami, FL.) , In: Fruits of warm climates. pp. 182–185

2. Christman S. , Floridata. com LC, Fortunella spp, 06/07/1998, updated at 12/5/1999, 11/24/2003, 12/14/2004, 1/26/2005, 11/13/2008

3. Dugo G. and A. Di Giacomo (2002). Citrus: the genus citrus, Medicinal and Aromatic Plants. Taylor & Francis, 11 New Fetter Lane, London EC4P 4EE

[1] Rutaceae

[2] Aurantioideae

[3] Citrus

[4] Fortunella

[5] Kumquat

[6] Poncirus Trifoliata

[7] Gold orange

[8] Hong Kong

[9] Kwantung

[10] Chekiang

[11] chin chü

[12] shan chin kan

[13] chin tou

[14] Pulp

[15] Marumi

[16] Nagami

[17] Meiwa

[18] ninpo or neiha kinkan

[19] Nagami

[20] Dehydration

[21] Scab (Elsinoë fawcetti) and its conidial stage (Sphaceloma fawcetti)

[22] Algal leaf spot

[23] Green scurf (Cephaleuros virescens)

[24] Greasy spot (Cercospora citri-grisea)

[25] Anthracnose (Colletotrichum gloeosporioides)

[26] Fruit rot

[27] Melanose (Diaporthe citri)

[28] Stem-end rot

[29] Gummosis (Physalospora rhodina)

گزارش کارآموزی در اداره برق

برای کاردانی و کارشناسی رشته برق الکترونی و برق قدرت

قسمتی از متن گزارش: انرژی تولیدی نیروگاه ها باید تا نقاط مصرف انتقال یابند در اکثر موارد نقاط مصرف تا نیروگاه ها فواصل طولانی دارد و همچنین نقاط مصرف پراکنده بوده در یک جا به صورت متمرکز نمی باشند. لذا انرژی الکتریکی بایستی ضمن انتقال توزیع و مصرف گردد. از طرف دیگر ولتاژ خروجی نیروگاه ها به علت محدودیت عایقی نمی تواند خیلی زیاد باشد و معمولا این ولتاژ حدودا 10 تا 11 کیلوولت است. این سطح ولتاژ برای انتقال انرژی به مسافت های دور مناسب نمی باشد؛ لذا جهت انتقال انرژی الکتریکی بایستی ولتاژ خروجی نیروگاه تا سطح ولتاژ مناسبی یابد و این انرژِی را به وسیله خطوط انتقال به نقاط مختلف انتقال داد. همچنین بایستی در زمان های مناسب نسبت به قطع و وصل خطوط اقدام نمود و نهایتا بایستی سطح ولتاژ را تا سطح ولتاژ مناسب مصرف کننده کاهش داد. وظایف فوق را (غیر از خط انتقال) پستهای برق به عهده دارند.

...

با عرض پوزش، این فایل تا اطلاع ثانوی در دسترس نیست!
لطفاً از موارد مشابه دیدن فرمایید.

گزارش کارآموزی در اداره توزیع برق تهران مشاهده

گزارش کارآموزی در اداره برق شهرستان شهرکرد مشاهده

گزارش کارآموزی در اداره برق شهرستان دهاقان مشاهده

گزارش کارآموزی در اداره برق منطقه کوار مشاهده

تصاویر درخت کنار Ziziphus spina-christi

نام‌های فارسی: کنار، سدر


نام علمی: Ziziphus spina-christi (L.) Desf یا Zizyphus spina-christi

نام‌های غیر فارسی: Arabian jujube, Christ's Thorn Jujub, sidr

عکسها از دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین

Photos from Ramin Agricultural & Natural Resources University

ابریشم هندی، برهان

ابریشم هندی یا برهان (در خوزستان ابریشم نامیده می شود)

نام علمی: Albizia lebbeck

نام های دیگر: Siris tree، Rattle pod، Woman's tongue tree

ابریشم درختی با ارتفاع 30 متر در مناطق بومی (Native lands) بوده، ولی در ایران به ندرت تا 12 متر می رسد. این درخت به طور گسترده در طول خیابانها برای تهیه سایه مورد استفاده قرار می گیرد. برهان درختی از تیره بقولات (Fabaceae syn. Leguminosae) و زیرتیره Mimosoideae می باشد، ولی برخی از رده بندی ها زیرتیره Mimosoideae را تیره ای مجزا به نام Mimosaceae در نظر می گیرند. این درخت نیتروژن هوا را به کمک باکتری های جنس ریزوبیوم تثبیت کرده و موجب حاصلخیزی خاک می گردد.

نام جنس ابریشم به افتخار طبیعت شناسی ایتالیایی به نام فیلیپو دگلی آلبیزی (Filippo degli Albizzi) آلبیزیا (Albizia) گذاشته شده است. ریشه لغوی واژه Woman's tongue tree جالب است، در این کلمه که به معنی درخت زبان زن است، صدای تق تق غلاف های برهان ناشی از وزش باد و برخورد غلاف ها به هم، به زیاد حرف زدن زنان تشبیه گردیده است.

سیستم ریشه برهان کم عمق و گسترده است، و به همین دلیل برای پروژه های نگهداری خاک و مبارزه با فرسایش مناسب است. برگها مرکب دوبارشانهای (Bipinnate compound) بوده و به صورت متناوب روی ساقه های استوانه ای خال خالی مستقر هستند. گل آذین های سرسان کمی بعد از ظهور برگ های جدید ظاهر می شوند. گل های خوشبوی آن دارای پرچم های بیشماری است. میوه به صورت غلاف یا نیام (Pod or legum) بوده و چرم مانند است. غلاف های ناشکوفای (Indehiscent) ابریشم حتی با ظهور گل های جدید روی درخت می مانند. بذرهای ابریشم سخت و قهوه ای رنگ هستند. در برخی نواحی جهان از بذرهای آن برای تهیه لوازم آرایشی به عنوان یک هنر و نیز سرگرمی استفاده می شود.
این درخت بومی افریقا و آسیای گرمسیری (Tropical asia) است. در بسیاری از نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان مورد استفاده قرار می گیرد. در ایران در استان های خوزستان (اهواز، دزفول، شوشتر، آبادان و ...)، بوشهر، فارس و هرمزگان کاشته شده است. در دانشگاه رامین، این درخت را می توان در بین محوطه کلاسی قدیم و کتابخانه، و در مسیر محوطه کلاسی قدیم به سمت مدیریت مشاهده کرد.
این درخت خاک های حاصلخیز با زهکشی خوب را ترجیح می دهد، ولی می تواند در خاکهای فقیر نیز رشد کند. در خاک های رسی سنگین با زهکشی ناکافی با مشکل مواجه می شود. دامنه وسیعی از واکنش خاک (Soil reaction = Soil pH) را می تواند تحمل کند. اجتماعات قوی میکوریزا با ریشه های برهان، قابلیت جذب فسفر را بالابرده است، به طوری که با افزودن کود فسفره به خاک، درخت واکنش خاصی نشان نمی دهد.
هر چند که می توان بدون تیمار این درخت را تکثیر کرد، ولی به علت اینکه بذرها دارای پوشش سخت و مومی هستند، بایستی عمل خراش دهی (Scarification) روی آن ها انجام شود، تا نتیجه بهتری بدست آورد.

عکس از بلوار طباطبایی در دزفول

Photo from Tabatabei BLVD, Dezful, Khuzestan, Iran

گل مینای یکساله یا مینای چینی

نام فارسی: مینای یکساله یا مینای چینی

نام علمی: Callistephus chinensis

نام انگلیسی: China aster

تیره گیاه شناسی: Asteraceae, Compositae

طبقه بندی از لحاظ گل کاری: گل یکساله حساس به سرما

برای مشاهده تصاویر به ادامه مطلب مراجعه نمایید